Dip-dag helaas!

23 april 2017 - Azóia de Baixo, Portugal

Het begon gisterenavond al. Een wandelingetje door Santarem, zonder steunkousen, veroorzaakte weer rode erge vlekken op voeten en onderbenen. In bed jeukte het en smeerde ik ze weer in. Ik had 'restless leggs' en nam een magnesiumtablet. Kortom onrust en niet kunnen slapen. Om 22.00 uur was er groot vuurwerk... Om 02.00 uur komen 2 meiden op de slaapzaal erbij en gingen uitgebreid douchen en de avond bespreken. S'morgens gaat de wekker en sta ik op. De meiden ook. Er gaat er 1 weg. Dan kijk ik op mijn horloge en zie dat het pas 06.00 uur is! Om 08.00 uur is pas het ontbijt. Aangekleed maar weer in bed en opstaan als mijn eigen wekker gaat!

Na 1 uur lopen, ik ben in de buitenwijken van Santarem, let ik niet op...verzwik mijn linker enkel en val...schaafwond op de rechter knie. Ik ga aan de kant zitten, verzorg mijn wond, leg mijn handen op mijn enkel voor Healing en voel wat dit betekent voor mij!?!?
Na 30 minuten sta ik op. Ik kan nog lopen. Iets later is een cafe en bestel een koffie.

Ik besluit door te lopen, het is te doen. Dan komt er een bord, bij een route-wegwijzer, voor een Albergue de Peregrinos (pelgrimsherberg). Hier besluit ik na 9 km te blijven en mijn been hoog te leggen!

Ik kan douchen in een oude grote sport kleedkamer. ..met een touwtje de deur dichthoudend. ..wc''s kunnen zelden op slot...en de slaapzaal is in het kleine 'gemeentehuis' met gigantisch veel stapelbedden. Geen kussens, geen dekens... Zo ziet een herberg er dus uit, haha.

Het was 12.30 uur en automatisch verwachtte ze dat ik kwam lunchen. Vlees. Rijst, chips en groene sla. In grote hoeveelheden. Af en toe eet ik maar een beetje vlees als ik geen keus heb....

Er is nu wat bewolking (17.00 uur) en lekker weer. Toen ik hier aan kwam was het midden op de dag en snikheet. Gelukkig loop ik nu in 'de binnenlanden'...leuk, groen, mini dorpjes, kleine huisjes...helaas nogsteeds over asfalt.

Gisterenavond zaten 8 pelgrims samen te eten; een Iers echtpaar, 3 ierse kameraden op leeftijd, een Fin en een jonge Portugees die net 50 km had gelopen. En ik natuurlijk! De Ierse vrouw vertelde dat ze nog nooit blaren had gehad op zulke tochten...maar met al dit asfalt wel!
Als ik s'avonds mijn schoenen uit doe voelen ze hartstikke heet. Ik heb waterdichte schoenen, met een Gore-Tex membraan, en dat maakt warmer. Het zou gemiddeld 18 graden zijn in deze periode van het jaar in het gebied waar ik nu loop....ik zou normaal ook regen hebben gehad...

Morgen ga ik naar de volgende herberg. Die ligt op 15 km. Dat lijkt me te doen.
Dus geen zorgen om mij maken hoor!!! Ik redt me prima, ondanks een onoplettendheid. ..

Foto’s

15 Reacties

  1. Daphne:
    23 april 2017
    Jammer dan het niet so lekker ging vandaag.
    Rode vlekken oo je benen, heb je wel erns van 'golfbenen'' gehoord? ( vast wel, jij bent de wandelexpert :))
    http://www.huidinfo.nl/golfbenen.html
    Had ik en het hete Rome ook last van.

    Heel veel succes en plezier nig. Leuk om je verhalen te lezen.
  2. Ria:
    23 april 2017
    Geen zorgen maken, zal ik niet doen, proberen dus.

    Je bent een topper! !
  3. Jacintha van Kouwen:
    23 april 2017
    Bedankt Daphne!
    Ik kende de term 'golfbenen' niet, maar dat is precies wat ik heb...behalve dat mijn leeftijd wat lager is, haha...maar ik heb een slecht lymfsysteem en dat zal het wel verergeren!
    Liefs Jacintha
  4. Anouk:
    23 april 2017
    Hé balen zeg. Maar morgen weer met goede moed op pad.
    Hopelijk kan je vanacht beter slapen. En sterkte met je voeten en benen.
    Liefs
  5. Marije:
    23 april 2017
    Het is natuurlijk geen echte reis zonder wat tegenslag, dat maakt het overwinningsgevoel nog groter straks. Rover mist een foto waar jij zelf ook op staat, de knie herkende hij niet. We denken aan je en tot snel!
  6. Paul Steijn:
    23 april 2017
    Jammer, jammer Jacintha maar je bent niet voor niets zo ver gekomen. Ken je het liedje morgen gaat het beter ? Morgen zingend het pad op en ik kijk nu al uit naar je verslag van de betere dag. Nog even en dan ruik je Fatima.
    Toi,toi.
  7. Marquita:
    23 april 2017
    Wat een pech..bah! Leef wel met je mee, moet veel aan jou denken, maar maak me geen zorgen: Jij redt je overal wel uit! Nu eerst uitrusten en tot jezelf komen...HUG!
  8. Jacintha van Kouwen:
    23 april 2017
    Lieve Marije!
    Ik heb geen Selfiestick!!!!! Sorry!
    En ik ben toch veranderd als ik terug kom, haha...
    Ik doe echt vanalles om een saaie dag toch interessant te maken!
    Je hoort mij niet mopperen, het geeft wat verrassingen en vraagt flexibiliteit.
    Liefs Jacintha
  9. !!Marry:
    23 april 2017
    HolyMosy Jacintha!!!
  10. Elly verhoeven:
    23 april 2017
    Wat een pech, maar je red het wel! Ben met Joke gisteren op stap geweest naar buitenplaatsen in 's Graveland. Hier is het nog koud dus geniet maar van de warmte daar. Hoop dat je goed hersteld.
  11. Ingrid Putters:
    23 april 2017
    Ha lieve Jacintha, wat vervelend meiss...even een tegenslag. Ik leef mee en weet dat je hier mee om kan gaan. Tis jouw lering en vertelt je een eigen persoonlijk verhaal.
    Morgen op de juiste tijd op en op voor de 15 km. Je doet t....kanjer!
    Warme hug vanuit hier koud NL....niks an hoor......liefs
  12. Nel:
    23 april 2017
    Hoi Jacintha,
    Wat een pech zeg.Was wel even schrikken!
    Sterkte met je benen en knie.
    Ik geniet van je mooie foto's en je reisverhaal.Leef op deze manier met je mee.
    Hoop voor je dat de volgende dag weer wat beter gaat.
    Lieve groetjes,
    Nel
  13. Sylvia:
    23 april 2017
    Hou vol, dappere dodo!!!
  14. Kees van Leeuwen:
    24 april 2017
    Ik blijf je vol verwondering stalken en hoop dat jij je doelstelling haalt, heel veel geluk en succes.
    H.G. Kees.
  15. Gon Smiet:
    8 mei 2017
    Ik haal nu de schade in terwijl ik weer in Soest "geland" ben. Internet is weer mogelijk haha. Liefs Gon